2025-2026 Wens voor nieuwe jaar

Veel mooie natuurbelevingen en momenten van stilte wens ik je voor het nieuwe jaar!

In deze donkere tijden rond oud en nieuw is het fijn om uit te rusten en buiten te zijn.
Wie zien heeft in een wandeling, ik hoor je graag! Vanaf Kerst tot en met 2 januari ben ik vrij.

2025 was in diverse opzichten een bijzonder jaar voor mij.
Ik wandelde ik van mijn 49e naar 50e levensjaar. Een verslag staat onder deze foto.

Deze serene foto is gemaakt, door Mirjam of Nadine (ik kon niet zien wie 😉? ),
op 25 augustus in het Voedselbos Vlaardingen. Tijdens een mooie bijeenkomst rond het nieuwe
blote voeten pad.

Lopend stilstaan bij een mijlpaaljaar

Struinend langs de rivier, de seizoenen en het landschap ervarend, terugkijkend, vooruitblikkend
en in het hier en nu zijn.

Ik wandelde dit jaar van oost naar west omdat ik stil wilde staan bij mijn 50e levensjaar. Het Struinpad vond ik een mooi idee, dus ik bestelde het Struinpakket. Op de Struinpad website staat:

“Een avontuur tussen rivier en dijk Je volgt de Waal van Millingen aan de Rijn tot aan de Noordzee. De route is 200 km lang. Er is geen vaste route: je struint tussen de rivier en de dijk. Je gaat letterlijk buiten de gebaande wegen en vindt zo jouw eigen weg. Struinen betekent “rondsnuffelen om te zien of je iets kunt vinden”. Op het Struinpad word je ook uitgenodigd om dat figuurlijk te doen: al struinend stil te staan bij jouw leven van alledag. Met de stroom en beweging van de rivier aan je rechterhand en het strand en uiterwaarde aan je rechterhand kabbel je richting de Noordzee.”

Elk seizoen liep ik een etappe

Mijn tocht startte in de Lente op 27 maart in Millingen aan de Rijn. De eerste dag wandelde ik door de prachtige rewilding struinnatuur van de Millingerwaard/Gelderse Poort langs de Waal naar Nijmegen. Het was een perfecte lentedag! Met de eerste voorjaarsboden: frisse lichtgroene blaadjes aan de bomen en struiken, de eerste wilde plantjes, bloemen en vlinders.
De tweede dag vertrok ik vanuit Nijmegen, de wandeling eindigde vlak voor het plaatsje Deest. Met de bus ging ik terug richting Nijmegen voor de overnachting. Dag 3 met de bus naar Afferden voor de laatste wandeling van etappe 1, die eindigde op station Tiel.

Op 5 juni volgde de Zomer etappe: van Wamel naar Loevestein. Ik genoot van het landschap met dit keer veel mooie Hollandse wolkenluchten en op de eerste dag (Wamel-Rossum) flinke stortbuitjes. De volgende dag (Rossum-Nieuwaal) verliep droog. Met de bus reisde ik weer een stukje terug om te overnachten in Zaltbommel. De volgende dag bracht mijn AirBnb-host me in zijn Tesla (bijzonder experience!) weer terug naar Nieuwaal voor de laatste wandeling van etappe 2 die eindigde in Loevestein waar ik het veer nam richting Gorinchem en daar de trein naar huis pakte.

De 3e etappe verliep anders dan gepland. Zoals dat soms gaat in het leven…

Op 9 oktober vertrok ik voor de Herfst etappe weer naar Gorinchem en nam daar het veer richting Sleewijk. Met de rivier weer aan mijn rechterkant (de Waal is hier overgegaan in de Boven Merwede), wandelde ik richting Werkendam. Daarna volgde de Noordwaard waar de rivier de Nieuwe Merwede heet. Een open landschap met lange asfaltwegen (Bandijk en Loswal). Het was best een zware tocht, want ook letterlijk is er sprake van overgangsjaren en daar had ik die week behoorlijk last van. Met het pondje voer ik over naar Dordrecht , daarna nog het laatste stuk richting station Dordrecht Stadspolders en weer naar huis.
Omdat ik me de volgende dag totaal niet fit voelde besloot ik het OV te pakken naar Willemstad, daar had ik een hotel geboekt omdat dit het eindpunt van wandeldag twee zou zijn. Die middag nog een uitgebreide wandeling gemaakt in, op en rondom het mooie vestingstadje. Dag drie zou vooral bestaan uit een lang stuk over knooppunt Hellegatsplein. Niet echt een aantrekkelijk vooruitzicht en wegens nog steeds niet fit besloot ik in z’n achteruit te gaan en via de Oostdijk (met het Hollandschdiep aan mijn linkerkant) richting Klundert te wandelen en daar het OV weer naar huis te nemen.

En dan tot slot in december, etappe 4 in de Winter. Die zou van Willemstad naar Ouddorp gaan om daar te eindigen bij het Vrijheidsduin.

Op dit moment plan ik de laatste etappe. Ik heb besloten een deel over te slaan vanwege: een druk verkeersknooppunt, niet dicht bij de rivier kunnen wandelen en geen overnachtingsplekken.

Een verslag volgt nog…